Het is weer zover!

Zover. Niet zo ver. Zovèr dus, niet zòver. Qua klemtoon. Vond het er ineens heel raar uitzien, zover, maar het klopt echt. Dat terzijde, want daarvoor kwam ik niet op mijn al vanaf afgelopen september braakliggende blog.

Ik ben hier, omdat een nieuw seizoen Boer Zoekt Vrouw van start is gegaan!

Advertenties

Spannend…

Lang geleden, dat ik niet alleen vroeg uit bed moest (dat doe ik vijf dagen per week), maar ook moet zorgen dat ik gedoucht en aangekleed vroeg de deur uit ga. Ik mag vandaag nl. voor het eerst gaan meedraaien als klassenassistent bij taal onderwijs bij Vluchtelingenwerk.

Anders

Soms vind ik het leven ingewikkeld. Eigenlijk moet ik schrijven, meestal vind ik het leven ingewikkeld. Maar dat klinkt dan weer zo zwaar, dus maak ik er soms van. Toch klopt dat niet, en dat wringt dan weer, dus kan ik toch beter meestal schrijven. Misschien moet ik wel schrijven, altijd. Of op z’n minst, vaak. Of bijna altijd.

Boer Zoekt Vrouw – Eind goed al goed

Veel te laat (ik had veel andere dingen te doen deze week. Zoals verjaardagen vieren van Zoon en de koning en door die lieve attente Boskat in het kader van Pasen verstopte halve kuikentjes uit het huis vissen), maar in het kader van beter laat dan nooit, toch nog een heel klein blogje over de allerlaatste BZV van dit seizoen. Weinig spannends te melden, maar wel heel veel geluk. Gelukkig is dan ook het thema van deze aflevering.

Een seizoen dat we blij kunnen afsluiten. Gelukkig. Alle boeren zijn happy in love, en dat maakt ons dan ook weer gelukkig. Mij wel een beetje in elk geval. Er komen ook nog een paar apen uit mouwen in deze finale en alle boeren hebben blauw als lievelingskleur. Goed zo boeren, dat is ook mijn lievelingskleur.

Boer Zoekt Vrouw 11 – Van de ene verrassing in de andere…

Boer Zoekt Vrouw duurt altijd net iets langer dan ik denk. Waarmee het gelijk van de Zonen (dat ik het geheugen van een pantoffeldiertje heb) maar weer eens bewezen is. Hoewel ik helemaal niks weet van het geheugen van pantoffeldiertjes, misschien hebben die een uitstekend geheugen. Maar het is elk seizoen weer een grote verrassing dat de laatste aflevering niet de laatste aflevering is. Denk ik, want ik herinner me dat dus helemaal niet van vorige seizoenen. Hoe dan ook, we hebben er nog één tegoed, joepie.

Helemaal Het Einde 15

Van een programma als Helemaal Het Einde krijg ik het stiekem altijd een beetje benauwd. Ik kan het niet laten om me voor te stellen hoe dat moet zijn. Proberen iets op te bouwen en je draai te vinden op een nieuwe en jou onbekende plek, terwijl een complete cameraploeg met daarachter een paar miljoen Nederlanders over je schouder meekijkt. Met ook nog in je achterhoofd, dat als de hele onderneming jammerlijk mislukt je bij terugkomst in Nederland op iedere straathoek herkend wordt. En iedereen die lekker thuis vanaf de bank heeft meegekeken, precies ‘weet’ wat je allemaal anders had moeten doen. Het lijkt me gruwelijk.

Boer Zoekt Vrouw 10 – Heel veel kommer en nog meer kwel

Toen het voorbij was, staarde ik als verdoofd naar de tv. (Nou, eigenlijk het scherm van m’n laptop, maar een kniesoor die daar op let.) In afwachting van het nummer van stichting Korrelatie. Dat we nazorg nodig hadden na deze aflevering, dat snapte de KRO zelf toch ook wel, zo dacht ik. Naief. Want na de reclame kwam niet stichting Korrelatie, maar Ivo Niehe. Om het nog wat erger te maken allemaal, ging hij de hele boel nabespreken met een rare mevrouw die er duidelijk helemaal geen kijk op had. Toen ik dat hardop sneerde, zei Vriend meesmuilend, ‘Ja, duh, logisch. Die mevrouw heeft nergens kijk op, want ze heeft de hele tijd haar ogen dicht.’ En zo was het precies.