BZV Seizoen 10 – Logeren 3

Ach wat een tragiek deze aflevering. Vorige week was er natuurlijk ook een keuzemoment, bij Wim, maar dat was toch een stuk minder dramatisch. Marlies vroeg weliswaar niet rechtstreeks aan Wim, kies mij, kies mij (om weg te sturen), maar ’t leek er wel op. Terwijl, vandaag was iedereen die het veld moest ruimen daar toch genuinely van ontdaan. Meh. Niet leuk. Stom programma. Zelfs al denk ik in het geval van sommige boeren die ik niet bij naam zal noemen, lieverd, je bent nu misschien even onverklaarbaar verdrietig, maar heus, als straks je Stockholm-syndroom weer weggetrokken is, ben je blij dat je niet meer tussen die kut-bouvardia’s zit met die LAT-bashende gluurder.
Ik vind het ook een stom programma, omdat ik het niet met alle keuzes eens ben. Zo jammer, dat de boeren mij niet eerst consulteren voor ze iemand naar huis sturen.

Bij Wim gaat de catfight onverdroten voort. Paula en Wim zeiken Marit af (waarom toch Wim??), Marit geeft heel slim niet zoveel sjoege en ziet het allemaal nog steeds wel voor zich.
Omdat Wim zelf niet kan kiezen probeert hij deze week één van zijn vrouwen te slijten aan de buurman. Dat komt nog niet heel goed van de grond, want later zijn ze toch weer met z’n drieën op de boerderie.
Ze rijden door een aardappelveld, rukken distels uit de grond, en vinden zichzelf raar en een beetje vreemd maar wel lekker. Stelletje aanstellers. Uit hun perceptie van vreemd en raar blijkt wel, dat ze nog nooit bij mij in de buurt geweest zijn. Dat wil ik ook wel zo houden eigenlijk.
Verder kan ik er weinig zinnigs over schrijven, behalve dat ik hoop dat Wim voor Marit kiest. Dat is mijn persoonlijke voorkeur, die er natuurlijk helemaal niet toe doet (dat heb ik geleerd van mijn zonen die me altijd keihard uitlachen als ik zeg dat ik inspraak wil in schoondochters), maar ook omdat Paula de hele tijd van alles aan te merken heeft zodra de camera wel, maar Wim niet meer in de buurt is. Wat allemaal weet ik niet meer precies, iets met koning Flirt en dingen die ze liever anders zou zien, maar van alles in elk geval.
Ik zat eerlijk gezegd ook niet zo goed op te letten, omdat ik zat te haken en een fles Jack Daniels van Zoon 1 geconfisqueerd heb. Ik denk dat ik daardoor misschien wel meer gemist heb, dus als ’t allemaal nog minder ergens op slaat dan normaal, wat ik hier schrijf, dan is het de schuld van Zoon 1. Nou ja, en omdat ik zo vlijtig ben en een muts zat te haken. Maar vooral de schuld van Zoon 1 dus. Ik ben ook helemaal de draad kwijt nu. Oh ja, Paula met al haar gedoe over wat er allemaal niet goed is. Marit is tenminste blij dat Wim vorige week zo goed naar ons Von geluisterd heeft, en zo z’n best doet om een beetje meer vuur de communicatie te leggen. Ook al is ie misschien niet koning Flirt. (Als hij wel koning Flirt zou zijn, was ’t vast ook niet goed volgens Paula.) En dat het zo mooi is dat hij om feedback durft te vragen, vindt Marit.
Als ze Wim nou volgende week aan het begin laten kiezen, hoeven we er ook niet meer over te schrijven.

Hahahahahahahaha. Hahahahahaha. Haha. Hahahahaha.
Inderdaad, we zijn nu bij Michelle.
Michelle instrueert haar mannen over spuiten. Ze moeten ergens onderdoor spuiten, ergens op spuiten, ergens overheen spuiten en Michelle wil zelf graag de slangen vasthouden. Ik denk even dat ik naar BNN zit te kijken, ik mis alleen het slikken nog. (Dit is de JD die spreekt, en morgen ontken ik iedere betrokkenheid bij dit blog.) Moe van het spuiten liggen diverse mannen en Michelle daarna apathisch op het tuinameublement uit te hijgen.
Michelle vertelt aan ons Von dat ’t allemaal goed gaat. Hahahahaha. Ze straalt er best wel bij, en ik denk dat ze het meent. Hahahaha.
Hahahaha. Moos heeft een mannenfobie, maar niet voor de mannen van Michelle, hahahahaha. Goede mannen gekozen, hahahaha. Of geeft het misschien juist te denken? Hahahaha.
Iedereen geslaagd voor de spuitproef, maar er moet toch iemand naar huis. Hahahaha, En ik weet het, ik heb vorige week Michelle bijna gesmeekt om Zeno te dumpen (wratten-Zeno noemde ik hem hardvochtig), en ik zou blij moeten zijn dat er éindelijk een keer iemand naar me luistert. Maar ik heb heel veel spijt, nu ik Zeno’s ontdane gezichtje zie. Sorry Zeno, echt, sorry!
Nu ik toch je aandacht heb Michelle, wil je alsjeblieft volgende week Ruud weg sturen?
Hahahahaha. Hahahaha. Tot zover Michelle.

Bij Jaap gebeurde er vast ook van alles, maar daar weet ik bijna niks meer van. (Blame it on JD). De vrouwen werden allemaal ondervraagd zonder Jaap, dat weet ik nog wel, en er was nog niemand die gillend naar huis wilde. Ondanks de bouvardia’s, de vliegtuigen en Jaap zelf. Bijzonder. (Voor de duiding van het woord ‘bijzonder’, zie mijn blog van vorige week.)
Het gaat over de opa van Jaaps vader, er is iets met de uitstraling van Jaap, klompjes bij de voordeur, ons Von die aan Marian vraagt wat ze toch in Jaap ziet (ja, dat vraag ik me ook steeds af), er zijn veel blikken (sperziebonen van Marnix?), er hakt iets in Jaaps gevoel, hij stelt zich vrouwen voor in de keuken en de slaapkamer (brr). Er is een gesprekje tussen Jaap en Marilyn waarvan beiden vaststellen dat zoveel duidelijkheid een groot goed is, maar waar toch iets mis ging, omdat het voor mij weliswaar duidelijk was dat Marilyn naar huis gestuurd ging worden, maar Marilyn dat helaas zelf niet gesnapt had.
Marilyn is onaangenaam verrast en moet huilen als ze hoort dat Jaap haar wegstuurt. En ik vind het oprecht naar om haar verdriet te zien. Ook al denk ik, dat er vast ergens in Nederland een heleboel erg leuke mannen zijn met wie ze heel gelukkig kan worden, omdat ze een lieve schat is.
De roos laat Marilyn achter voor Jaap om hem daar te steken waar de zon niet schijnt.
Heel toepasselijk zien we de overblijfsters daarna weer in de keuken aan de slag, precies zoals Jaap dat graag fantaseert. En ok, eerlijk is eerlijk, Jaap wil graag wachten met het betasten van Petra en Marian tot Marilyn weg is, dat siert hem.

Op de fokkerij van Steffi is het als vanouds gezellig. Drie lieve, leuke mannen en een lieve, leuke paardenfokster. Met een lieve, leuke vader die haar advies geeft over hoe te kiezen, maar niet over wie. ’s Ochtends weet Steffi het nog niet, maar ’s middags is ze er wel uit – ze kiest de twee mannen bij wie ze zich het prettigst voelt. Wat me een heel goed criterium lijkt.
Harrold zit te trillen, Roel moet bijna huilen en Kevin moet weg. Kevin is ontdaan. Ik vind het zielig voor Kevin, maar ja, ik had het ook zielig gevonden voor Harrold, als die weg moest. En ook voor Roel. Kan Steffi niet gewoon alledrie haar mannen houden? Gewoon, om mij een plezier te doen? Ik hoop dat de KRO ook naar mij luistert, net als Michelle, en dat Kevin volgende week gewoon weer terug is.

Op Marnix’ keuzemoment moeten we nog een weekje wachten.
Ondertussen onderwerpt hij deze aflevering Bertine aan een kruisverhoor. Waarom heb je toch geschreven Bertine? We zijn totaal verschillend, hebben een heel andere achtergrond, en raakvlakken, die moet ik zoeken. ‘Marnix, waarom heb jij Bertine toch uitgekozen? Jullie zijn totaal verschillend, hebben een heel andere achtergrond, en raakvlakken, die moet ik zoeken – hoe zit dat?’ roep ik naar de tv. (Ok, de laptop.) Ik schuimbek er bij en sla met mijn vuist op tafel. Zo niet Bertine. Die probeert netjes antwoord te geven op alle vragen. En ze hoeft niet te denken dat ze eraf komt met te zeggen, nou, gewoon, want op de boerderie van Marnix is niks gewoon en gewoon, daar hebben we dus niks aan ja! Marnix zelf denkt dat het allemaal wel zou gaan spetteren met Bertine en yada yada yada bla, maar dat het niet langdurig zou duren.
Het blijkt een nek-aan-nek-race tussen Willemijn en Bertine, zo vertelt hij aan de camera. Niet om wie er aan kop gaat maar om wie er naar de slacht moet. Want Janneke mag wel blijven. Met Janneke, dat is gewoon goed. Gewoon eh, gewoon niks (kijk, Marnix mag zelf wel gewoon iets gewoon vinden en gewoon gewoon en yada yada bla gewoon). Mocht Janneke als laatste overblijven, dan sluit ik niet uit dat ze alsnog vertrekt als ze in deze aflevering terugziet waarom ze precies mocht blijven. Niet sexy, niet geil, niet spannend, gewoon gewoon yada yada yada gewoon en niks. Maar ok, als ik eerlijk ben snap ik wel een beetje wat Marnix bedoelt, en dat is helemaal niet zo negatief als het klinkt.

We gaan het weer zien volgende week. Zonder Jack, want die is dan allang soldaat gemaakt.